خانواده ی پادشاهی سوئد

نشسته در جلو اعلا حضرت "کارل گوستاو" شانزدهم پادشاه و علیا حضرت شهبانو

"سیلویا"، شاهزاده "ویکتوریا" که در پشت پادشاه ایستاده است. ولی عهد سوئد و شهبانوی آینده ی

این کشور خواهد بود

شکسته شدن رکورد ۶۵۴ ساله از سوی اعلا حضرت کارل گوستاو شانزدهم در روز پنج شنبه

روز پنج شنبه ۲۶ آپریل ۲۰۱۸، اعلا حضرت کارل گوستاو شانزدهم پادشاه سوئد، رکوردی بی سابقه از خود در تاریخ کشورش بر جای گزاشت.

پادشاه کارل گوستاو شانزدهم در روز پنج شنبه با ۴۴ سال و ۲۲۳ روز تکیه بر روی تخت پادشاهی، رکورد دراز ترین عمر پادشاهی در تاریخ کشورش را به نام خود به ثبت خواهد رساند. در واقع برای اینکه بتوان در درازنای تاریخ پادشاهی سوئد، پادشاهی را یافت که مدت بیشتری از کارل گوستاو شانزدهم بر تخت شاهنشاهی نشسته باشد، باید به سده های میانه و دقیقن ۶۵۴ سال به گزشته برگشت.

پادشاه "مگنوس" چارم (فرتور سمت راست) که در روز ۱۵ فبریه ی سال ۱۳۶۴ میلادی درگزشت، ۴۴ سال و ۲۲۲ روز بر تخت پادشاهی سوئد تکیه زده بود. روز پنج شنبه ۲۶ آپریل، پادشاه کارل گوستاو شانزدهم، ۴۴ سال و ۲۲۳ روز بر روی تخت پادشاهی تکیه خواهد زد و به این ترتیب یک رکورد تاریخی ۶۵۴ ساله را خواهد شکست.

پادشاه هم اکنون به همراه علیا حضرت شهبانو سیلویا، به مناسبت صد و پنجاهمین سال برقراری روابط دیپلماتیک میان ژاپن و سوئد، در یک دیدار رسمی از ژاپن به سر می برد و میهمان جهانگیر ژاپن و همسرش است.

پادشاه کارل گوستاو شانزدهم، در روز ۳۰ آپریل سال ۱۹۴۶ زاده شد و از ۱۵ سپتامبر سال ۱۹۷۳ پادشاه سوئد بوده است. پدر او شاهزاده "گوستاو آدولف"، پیش از اینکه به جایگاه پادشاهی برسد، در یک رویداد هوایی در سال ۱۹۴۷ درگزشت. کارل گوستاو در آن زمان تنها ۹ ماهه بود. به این ترتیب، او پدر خود را به یاد ندارد. کارل گوستاو به خاطر درگزشت پدرش که در زمان مرگ ولی عهد بود، به جای پدر بزرگش که در سال ۱۹۷۳ درگزشت، بر تخت پادشاهی سوئد تکیه زد. کارل گوستاو در زمان تصدی جایگاه پادشاهی سوئد، تنها ۲۷ سال داشت.

کارل گوستاو شانزدهم در سن ۲۵ سالگی و دو سال پیش از رسیدن به جایگاه پادشاهی، به ایران سفر کرد و به عنوان ولی عهد سوئد و در خلال جشن های دو هزار و پانصدمین سال شاهنشاهی ایران، میهمان اعلا حضرت همایونی "محمد رضا شاه پهلوی" و شهبانوی ایرانی "فرح پهلوی" بود. جشنی که در آرامگاه کورش بزرگ در تخت جمشید بر پا شد. این تنها سفر پادشاه سوئد به ایران به شمار می رود.

پادشاه سوئد دارای سه فرزند مشترک با شهبانوی سوئد (سیلویا) است. شاهزاده ویکتوریا ولی عهد سوئد (زاده ی ۱۹۷۷), شاهزاده کارل فیلیپ (زاده ی ۱۹۷۹) و شاهزاده مادلین (زاده ی ۱۹۸۲). 

هر پادشاهی در سوئد به هنگام تاژ گزاری، شعار خاصی را در درازنای مدت پادشاهیش، پیشه ی خود می کند. شعار پادشاه سوئد برای مردمش به هنگام تاژ گزاری، "برای سوئد، به همراه زمان" بود که نشانگر خواست او برای تبدیل شدن به یک پادشاه امروزی و نوین بود. در حکومت مشروطه ی پادشاهی سوئد، پادشاه با وجود آنکه رسمن فرنشین سامانه ی حکومتی کشور محسوب می گردد، اما از اختیارات سیاسی برخوردار نیست و تنها به عنوان نماد کشور و نگاهبان یکپارچگی ملی کشور، ایفای وظیفه می کند.

سامانه ی پادشاهی در سوئد را هم اکنون هیچ خطری تهدید نمی کند. سامانه ی پادشاهی و خانواده ی شاهنشای و به ویژه ولی عهد (شاهزاده ویکتوریا)، در نزد مردم از محبوبیتی گسترده برخوردارند و این واقعیت که پیشرفته ترین دمکراسی های جهان، دارای سامانه های پادشاهی هستند و نیز آویژه به نگاهداشت سنت های تاریخی کشور، که در نزد مردم از اهمیتی ویژه برخوردار است، بقا و ماندگاری سامانه ی پادشاهی در سوئد را تضمین نموده است. سیاست مداران سوئدی نیز، از درجه ی محبوبیت سامانه ی پادشاهی و نیز خانواده ی شاهنشاهی در این کشور به خوبی آگاهند و می دانند که در صورت مخالفت جدی با آن، آرای بخش بزرگی از مردم را از دست خواهند داد. 

شکل حکومت پادشاهی و خانواده ی شاهنشاهی سوئد، به دلیل پیشینه ی تاریخی و نیز ثبات سیاسی ویژه ای که به کشور می بخشد و تصویر تبلیغیاتی باشکوهی که در جهان خارج به نمایش می گزارد، بقای خود را تضمین می کند. این سامانه هتا برای مالیات دهندگان سوئدی کم خرج تر از مخارج کشورهای دارای سامانه ی جمهوری تمام شده است.

خانواده ی شاهنشاهی در مراسم اهدای جوایز آلفرد نوبل - استکهلم

مجلس سوئد روز ۱۱ آپریل سال ۲۰۰۳ با بیشینه ی آرا، واپسین امتیازات قانونی طبقه ی اشراف و به اصطلاح "نجیب زادگان" سوئد که به زبان سوئدی "آدل" خوانده می شوند را لغو کرد و رسمن به یک دسته از قوانین قدیمی و از پیش باقی مانده که به این طبقه در جامعه امتیازات ویژه ای اعطا می کرد، پایان داد. بدین ترتیب، نقطه ی پایانی بر قوانینی با دیرینگی ۷۲۳ ساله در سوئد در این زمینه نهاده شد. بر اساس این قوانین لغو شده، از جمله شخص پادشاه موظف بود در صورتی که "نجیب زاده ای" در شرایط جنگی در خارج از کشور به اسارت درآید، وی را آزاد کرده و به سوئد منتقل کند !!

تصمیم سال ۲۰۰۳ مجلس سوئد، واپسین میخ به تابوت امتیازات طبقه ای از جامعه بود که خود را "اشراف و نجیب زاده" می دانستند. لغو امتیازات این طبقه، با آغاز انقلاب شهروندی سال ۱۸۰۹ در سوئد آغاز گردید و با تصمیم مجلس در روز ۱۱ آپریل سال ۲۰۰۳، به نقطه ی اوج خود رسید.

منبع: استکهلمیان

همین جستار در کیهان سوئد