رد شدن به محتوای اصلی

پست‌ها

نمایش پست‌ها از نوامبر, ۲۰۱۱

آلپ ارسلان، یک پان ترک الله پرست

آلپ ارسلان آلپ ارسلان(ترکی: آلپ = شجاع، ارسلان= شیر) پسر چغری بیگ داوود دومین شاه از سلسله سلجوقی  در  ایران  است. سلجوقیان نسب به سلجوق نامی می‌برند که یکی از خوانین ترکان در  ماوراءالنهر  و  بخارا  بوده است. او بعد از اسلام آوردن نام خود را به محمد تغییر داد و به‌خاطر شجاعت‌هایی که نشان داد لقب «آلپ ارسلان» گرفت که در  ترکی  به معنای «شیر شجاع» است. او پس از پدرش داود حاکم خراسان شد و پس از عمویش  طغرل  به سلطنت رسید. در زمان تسلط او بر ایران ترکان وسعت قلمرو خود را به حد ایران  دوره ساسانی  رساندند و  بغداد  را نیز که مرکز خلافت عباسی  بود در اختیار گرفتند. آلپ ارسلان داماد طغرل بود و پس از وی حکومت را به دست گرفت و به بسیاری نقاط لشکر کشید که یکی از آنها قلمرو دولت  بیزانس  در  آسیای صغیر  بود که در نهایت در  جنگ ملازگرد  بر آنها ظفر یافت و این حادثه آسیای صغیر را به قلمرو ترکان تبدیل نمود و زبان و رسوم اهالی آنرا دگرگون ساخت. سلجوقیان بعدها تا حملات  صلیبیون  نیز در  ترکیه  دوام آوردند ولی در نهایت مقهور ترکان  عثمانی  شدند. این چهره ی مردی است از نژاد ترک؛ یک نژادپرست که خون های

آران و شروان را به دروغ آذربایجان نامیدند

علی عجمی آذرآبادگانی این پیکره را از گور "غلام یحیی دانشیان"،در گورستان فخری بادکوبه اران و شروان بر داشته ام.با نوشتاری که بر روی سنگ گورش نهاده ام...زنده باد ایران و اران.به یاد هزاران نفر ایرانی ،غالبا آذربایجانی که اسیر مزدوری و وابستگی غلامی به شوروی شدند و جان باختند و یا آواره سیبری گشتند.چه نام با مسمایی داشت این غلام همیشه حلقه به گوش استالین...که جسم و جان و روحش با خیانت به ایران و ایرانی آلوده بود . کافی است اسناد و نگاشته های تاریخی و خاطرات هموندان پیشین فرقه استالین ساخته و حزب توده را مورد بررسی قرار دهید.خواهید دید که بیشک مدال زرین غلامی و نوکری بیگانگان را بایستی به این مرد داد . هنوز پیران زنده دلی در تبریز و زنجان هستند که عربده های مستانه این ژنرال خود خوانده را در لباس نظامی روسی بیاد دارند که در منصب "فرمانده فداییان فرقه و معاونت وزارت پوشالی جنگ " دولت فرقه ،دم از مدافعه در برابر تهران می زد و ده ها جوان مظلوم را بی هیچ محاکمه ای در برابر جوخه اعدام قرار می داد و تخم نفرت می پاشید.زنجانیان پیر سال بیاد دارند که چگونه در وانفسای قحطی جنگ

جشن آبانگان

جشن آبانگـــــــان آناهـــیتا آبان‌ روز از آبان‌ماه، برابر با دهم آبان‌ماه در گاهشمار ایرانی برابر است با جشن آبان گان. جشن آبانگان، جشنی است در گرامیداشت سیاره آناهید (زهره) و رود پهناور و خروشان  آمو دریا، و بعدها ایزدبانوی بزرگ آبها در ایران. سورا آناهیتا، ایزد‌بانوی ایرانی بسیار برجسته‌ای است كه نقش مهمی در آئین های ایرانی دارد و پیشینۀ ستایش و بزرگداشت این ایزدبانو در فرهنگ ایرانی به دوره‌های پیش از زرتشتی در تاریخ ایران میرسد. درآبان یشت اوستا ، او زنی جوان، خوش‌اندام، بلندبالا، زیباچهره، با بازوان سپید و اندامی برازنده، كمربند تنگ بر میان بسته، به جواهر آراسته، با طوقی زرّین بر گردن، گوشواری چهارگوش در گوش، تاجی با سد ستارۀ هشت‌گوش بر سر، كفشهایی درخشان در پا، با بالاپوشی زرّین و پرچینی از پوست سگ‌آبی توصیف شده است. اَناهید گردونه‌ای دارد با چهار اسب سفید، اسب های گردونۀ او ابر، باران، برف و تگرگ هستند. نیایشگـــاه آناهیتــــا در بیشاپور استان پارس او در بلندترین طبقۀ آسمان جای گزیده است و بر كرانۀ هر دریاچه‌ای، خانه‌ای آراسته، با صد پنجرۀ درخشان و هزار ستون خوش‌تراش دارد. او

زرتشت و یونانیان

بهره گیری افلاطون از حکمت و حکومت باستانی ایران علی علی بابایی درمنی دانشجوی دکترای تاریخ ایران باستان مقدمه: با گسترش مطالعات اوستا شناسان در قرون اخیر برخی از آن‌ها بر این باورند که افلاطون فیلسوف نامدار یونانی که به گفته لاوین، تمامی تاریخ فلسفه غرب تنها سلسله پانویس‌هایی به افلاطون است(1). در بیان فلسفه خود به طور کامل وامدار حضرت زرتشت پیامبر نام‌آور ایرانی است(2). برخی دیگر منکر این امر شده‌اند و در این میان دانشمندی نیز مانند «دوشمن گیمن» به بهره‌گیری فرهنگ ایران و یونان باستان از سرچشمه مشترک مصر و بابل اشاره می‌کند. (3) با دوری از تعصب و یکجانبه نگری باید بپذیریم که در کاروان پیشروفت علم و معرفت ملل گوناگون به تناوب قافله سالار بوده و در این میان نمی‌توان از نقش سازنده هیچ ملتی، حتی ملل از بین رفته غافل شد. اما نکته اینجاست که جهت مطالعات جهانی پیوسته به گونه‌ای بوده که از نقش سازنده فرهنگ یونانی یاد شده و تمدن‌های دیگر از جمله فرهنگ اسلام و ایران را وامدار بلامنازع آن دانسته‌اند. پس در چنین فضایی نمی‌توان گروهی از ایران شناسان را به علتِ ذکر تأثیر حضرت زردشت و فرهنگ ای