"خلیل زاد و من جیمز دابینز، به اقامتگاه ایرانیان رفتیم. جواد ظریف رییس هیئت ایرانی هنوز نرسیده بود، اما سه تن از همکارانش از جمله "محمد ابراهیم تهرانیان" که در جایگاه رایزن جمهوری اسلامی در ائتلاف شمال در چند سال گزشته خدمت می کرد، در آنجا حضور یافته و از ما استقبال کردند.
هر دو طرف خواهان برگزاری موفقیت آمیز این همایش، همراه با توافق بر سر هویت دولت تازه ی افغانستان بودیم. به باور هیئت جمهوری اسلامی، رییس دولت تازه می بایست از جناح های دیگری به جز ائتلاف شمال انتخاب شود. آنها مخالف رهبری ظاهر شاه بودند. حامد کرزای تنها نامی بود که آنها آن را به عنوان نامزد پیشتاز برای احراز این سمت شنیده بودند. آنها برایم توضیح دادند که که از حامد کرزای به عنوان یک چهره ی شناخته شده و مورد اطمینان در محافل سیاسی در تهران یاد می شود !! سپس دریافتم که سپردن هر نقشی به ظاهر شاه ولو بسیار محدود، مقاومت شدید دولت انقلابی رژیم ایران را در پی خواهد داشت، چون مشروعیت خود آن دولت از سرنگون ساختن شاه آن کشور سرچشمه می گیرد. از نقطه نظر رژیم انقلابی جمهوری اسلامی، بازگرداندن یک شاه به قدرت در منطقه به مانند هموارسازی راه برای بازگشت شاه های دیگری تلقی می شد".
منبع
دابینز جیمز
ملت سازی در افغانستان پس از طالبان
مترجم: عارف سحر
نظرات