رست در روزهایی که جهان به حیرت اخبار فتح لیبی به دست مخالفان قذافی نشسته است، کارگردان 81 ساله و ایرانی سریالهای معروف آمریکایی همچون مرد 6 میلیون دلاری و بالاتر از خطر درگذشت. رضا بدیعی که به پدرخوانده سریالهای تلویزیونی آمریکا معروف بود، روز شنبه در بیمارستان رونالد ریگان مرکز درمانی یو سی ال ای دارفانی را وداع گفت. رضا بدیعی متولد اراک بود و در سال 1309 در این شهر بدنیا آمده بود و پس از فارغ التحصیل شدن از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و ساختن یک فیلم مستند در سال 1336 راهی آمریکا شد و کار خود را به عنوان کارگردان تلویزیونی از سال 1341 در این کشور آغاز کرد. پادشاه ایران نشان طلایی هنر را به او اهدا کرد.
رضا بدیعی که در سال ۱۹۵۵ به دعوت دولت آمریکا برای ادامۀ فعالیتهایش در رشته سینما به این کشور سفر کرد و از دانشگاه سیراکوس در رشتۀ رادیو و تلویزیون فارغ التحصیل شددر آمریکا ماندگار گردید. وی پیش از ادامۀ فعالیتهایش در آمریکا، چند فیلم مستند در ایران ساخته بود.رضا بدیعی سازندۀ سریالهای تلویزیونی معروفی در آمریکا بود که بسیاریشان به آثار کلاسیک در این کشور و خارج از این کشور بدل شدند. از جمله این سریالها که در سالهای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی محبوبیتی خارق العاده یافتند می توان به "بالاتر از خطر" (با عنوان اصلی "مأموریت ناممکن")، "باررتا"، "هاوایی"، "شوی ماری تیلر مور" و غیره اشاره کرد.
او در سال ۱۹۶۳ فیلم کوتاهی در آمریکا با عنوان "سانسور : داوری فردی؟" تولید کرد. بدیعی در سال ۱۹۶۸ مدیریت تولید برنامههای بسیار جذاب تلویزیونی را در آمریکا برعهده گرفت، از جمله : "گت اسمارت"، "شوی دوریس دی"، "مانیکس" و "مرد شش میلیون دلاری". در شصت سال اخیر رضا بدیعی مدیریت تولید ۴۳۰ سریال تلویزیونی و شماری فیلم را برعهده داشت.
رضا بدیعی در سال 1998 بخاطر ساخت سریال 400 قسمتی « لغزنده » مورد تحسین انجمن صنفی کارگردانان تلویزیونی آمریکا قرار گرفت. از جمله آخرین آثاری که بدیعی کارگردانی آن را بر عهده داشت، فیلم « راه بازگشت به خانه » بود که در سال 2006 ساخته شد.بدیعی در طول حیات خود سه بار ازدواج کرده بود که نخستین آن با « بارابارا ترنر » نویسنده و هنرپیشه آمریکایی بود. او همچنین ناپدری هنرپیشه آمریکایی جنیفر جانسون لیین نیز محسوب می شد.
او تا واپسین لحظات زندگی دلبستگی و مهر عمیق خود را به ایران از دست نداد. رضا بدیعی اشعار کلاسیک فارسی را دائماً زمزمه می کرد و پیوندهایش با ایرانیان خارج از کشور هرگز قطع نشد. ماجرای گروگانگیری در سفارت آمریکا در تهران پس از روی کار آمدن حکومت اسلامی در ایران سرآغاز روزهای دشوار حرفهای برای رضا بدیعی به عنوان هنرمند در آمریکا بود. او بسیاری از طرحهای تولید فیلم را به دلیل ایرانی بودن از دست داد. با این حال، رضا بدیعی نه هرگز ملیتش را انکار کرد و نه نامش را تغییر داد، هرچند او بیش از ۵۵ سال از عمر خود را خارج از ایران سپری کرده بود.
روحش شادویادش گرامی باد.
رضا بدیعی در سال 1998 بخاطر ساخت سریال 400 قسمتی « لغزنده » مورد تحسین انجمن صنفی کارگردانان تلویزیونی آمریکا قرار گرفت. از جمله آخرین آثاری که بدیعی کارگردانی آن را بر عهده داشت، فیلم « راه بازگشت به خانه » بود که در سال 2006 ساخته شد.بدیعی در طول حیات خود سه بار ازدواج کرده بود که نخستین آن با « بارابارا ترنر » نویسنده و هنرپیشه آمریکایی بود. او همچنین ناپدری هنرپیشه آمریکایی جنیفر جانسون لیین نیز محسوب می شد.
او در سال ۱۹۶۳ فیلم کوتاهی در آمریکا با عنوان "سانسور : داوری فردی؟" تولید کرد. بدیعی در سال ۱۹۶۸ مدیریت تولید برنامههای بسیار جذاب تلویزیونی را در آمریکا برعهده گرفت، از جمله : "گت اسمارت"، "شوی دوریس دی"، "مانیکس" و "مرد شش میلیون دلاری". در شصت سال اخیر رضا بدیعی مدیریت تولید ۴۳۰ سریال تلویزیونی و شماری فیلم را برعهده داشت.
رضا بدیعی در سال 1998 بخاطر ساخت سریال 400 قسمتی « لغزنده » مورد تحسین انجمن صنفی کارگردانان تلویزیونی آمریکا قرار گرفت. از جمله آخرین آثاری که بدیعی کارگردانی آن را بر عهده داشت، فیلم « راه بازگشت به خانه » بود که در سال 2006 ساخته شد.بدیعی در طول حیات خود سه بار ازدواج کرده بود که نخستین آن با « بارابارا ترنر » نویسنده و هنرپیشه آمریکایی بود. او همچنین ناپدری هنرپیشه آمریکایی جنیفر جانسون لیین نیز محسوب می شد.
او تا واپسین لحظات زندگی دلبستگی و مهر عمیق خود را به ایران از دست نداد. رضا بدیعی اشعار کلاسیک فارسی را دائماً زمزمه می کرد و پیوندهایش با ایرانیان خارج از کشور هرگز قطع نشد. ماجرای گروگانگیری در سفارت آمریکا در تهران پس از روی کار آمدن حکومت اسلامی در ایران سرآغاز روزهای دشوار حرفهای برای رضا بدیعی به عنوان هنرمند در آمریکا بود. او بسیاری از طرحهای تولید فیلم را به دلیل ایرانی بودن از دست داد. با این حال، رضا بدیعی نه هرگز ملیتش را انکار کرد و نه نامش را تغییر داد، هرچند او بیش از ۵۵ سال از عمر خود را خارج از ایران سپری کرده بود.
روحش شادویادش گرامی باد.
نظرات